Zamanın ortasında kaybolmuş ruhum.Bazen sevmiş, sevilmemiş yeteri kadar, bazen sevmemiş, sevilmiş istemeden. Hep yanlış zamanda yanlış yere gitmiş kalbim. Boş vermiş sonraları, hiçliğe düşmüş, yalnız kalmış, törpülenmiş, unutulmuş ve belki de aldatılmış.
Karanlıkta yürümüş sonsuzluğa, yılmadan aramış kendini o boşlukta. Işık yok , yol yok, sevgi yok. Gezinip durmuş yıllarca ama ne fayda. Sessizlikteki sesi bulmuş, karanlıktaki ışığı, yalnızlıktaki kalabalığı tatmış.Gözyaşlarında boğulmuş , seller misali gözlerinden boşalan.Ve sensizlikte seni bulmuş, sen henüz var olmamışken.
Burda zaman yok artık, sevgi yok. Gözyaşı akmaz buralarda. Sen yoksun , hayal yok artık bu hayatta. Sorular dolanır geceleri yastığımın kenarında. Uyuyamam , cevap ararım, cevaplarda kayboldum son defasında.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder