İlginç bir raslantı!

                  Biriyle tanıştım, yakışıklı, uzun boylu ya da entellektüel değildi. Normal sayılamayacak kadar agresif hatta belki de sinir hastası! Hayatı vurdulu kırdılı filmlerdeki sokak serserilerine benziyordu. Ailesine kızıp hayatını mahvedenlerdendi o! Hayalleri vardı hep yarım kalan, bir yanında buruk hüzünlü bir çocuk taşıyordu. Aşkları olmuştu, vazgeçmedikleri ve bir de vazgeçmek zorunda kaldıkları. Hepsi ayrı upuzun hikayelerdi yaşanmış ve inanıyordu yeni hikayeler yaşanacağına. Onun umudu vardı çaresizliklerinin yanıbaşında.
                  Sahiplenici tavırları benim gibi birini aşırı dozdan öldürecek kadardı. Fırlamalıkta rakip tanımasa da uyurken ki masumluğu bebeklerde bile yoktu onun! Bana birini hatırlıyordu belkide bundandı onunlayken yaşadığım mutluluk. Giden birini, vazgeçen birini hatırlatıyordu bana! Ne görünüşleri benziyordu oysaki ne de yaşam tarzları ama aynıydılar hayata karşı, ilginç bir raslantı!